Muharrem Kararnamesi

Osmanlı Devleti, Rüsum-u Sitte Anlaşması ile kendi ülkesi sınırları içerisindeki alacaklılarına olan borçlarını ödemek için bir kısım vergilerin tahsilini, alacaklıların kuracağı bir idareye devrederek bir sonuca bağlamıştı.

• Bu durum, Avrupa’daki alacaklıların da aynı yönde bir sonucun kendi lehlerine elde edilmesi yolunda Osmanlı Devleti’ni baskı altında tutmalarına yol açmıştır.

• Avrupalı alacaklılar kendi devletleri vasıtasıyla 1880’de tekrar Osmanlı Devleti’ne notalar vermişlerdir.

• Bu durumdan bunalan Osmanlı, alacaklılarla görüşmeyi ve bir çözüme ulaşmayı kabul etmiştir.

• Bunun üzerine Avrupa’daki alacaklılar kendilerine temsilciler tayin ettiler. Fransız, İngiliz, İtalyan ve Avusturya kendilerine birer delege atadılar.

• 1881 yılı Eylül ayında İstanbul’da yapılan müzakereler sonucu 20 Aralık 1881 tarihinde bir kararname imzalanmıştır.

• Kararname, imzalandığı aydan ötürü Muharrem Kararnamesi adıyla anılmıştır.

• Bu anlaşma ile tuz ve tütün tekeli, pul resmi müskirat resmi, balık avı resmi ve bazı illerin ipek öşründen oluşan belli başlı devlet gelirlerinin, borçlara karşılık alacaklılara bırakılması kabul edilmiştir.

• Ayrıca bu gelirlerin doğrudan doğruya alacaklılar tarafından toplanması kabul edilmiş ve bunun için alacaklı ülke temsilcilerinden ve Osmanlı görevlilerinden oluşan bir Düyun-u Umumiye idaresi kurulmuştur.

Sonraki bölüm: Düyun-u Umumiye (1881)

Yorumlar